میان این همه اگر تو چقدر بایدی.

خوش به حال آن مرد که در زندگیش تو راه بروی،

خوش به حال مردی که تو برایش شیرین زبانی کنی،

خوش با حال مردی که دست های قشنگ تو دگمه های پیراهنش را باز کند و ببندد

تا لب هایت به نجوایی بخندد،

خوش به حال من.

(عباس معروفی)

پ.ن:به وقت بیست و پنج اسفند نود هفت❤